Reizen is een verlangen naar LEVEN
over Juliane en MISTRALMA
Voel je vaak de behoefte om uit je sleur te geraken en nieuwe dingen te ontdekken? Maar tijdens het reizen realiseer je je dat het je niet echt vervult?
Zo voelde dit al jaren aan:..: Ik zocht een spannende plek die me rust, tevredenheid en kalmte zou geven. Maar ondanks dat ik mijn reizen goed heb gepland wilde het enthousiasme maar niet op gang komen.
MAAR
Waarom voelden de plaatsen, landschappen en bezienswaardigheden zo leeg en betekenisloos aan?
Waarom begreep ik de lokale bevolking niet ondanks mijn talenkennis?
Ook kon ik zelden mijn indrukken met iemand delen, omdat ik meestal alleen op pad was geweest?
Maar ik wou
Begrijpen !
Ik had gehoopt dat mijn ondernemingen hun vruchten zouden afwerpen:
Eindelijk, vrede voor mijn gedachten. Eindelijk de ontspanning waar ik naar verlangde en dat uiteindelijk mijn ziel diep werd aangeraakt. Deze vorm van aanraking die vervult, die opvult, die ruimte geeft om menig ouds los te laten. Zij zou mij geinspireerd maar ook gevoed en gesterkt terug laten gaan naar mijn dagelijks leven.
Daar stond ik: diep onder de indruk voor valleien, waterspiegelingen en verweerde poorte. Ze wilden me alles vertellen over hun herinneringen tussen de tijd, hun verhalen, die later als mythes tot ons mensen kwamen.
En ze bleven zwijgen. Ik ook.
Er moet meer zijn !
schreeuwde mijn ziel.
Ik werd overweldigd door een onstuitbaar verlangen naar de oude kennis…
van de rivier die het zachtjes doorkabbelt,
van de boom bij wie het tussen de takken is komen vast te zitten.
van de wind die het in mijn oor fluistert,
van de verweerde stenen die hun geheimen onder het mos bewaren.
De drang naar antwoorden trok me naar bibliotheken, online seminars en vervolgens naar Wenen voor de Godinnenconferentie.
Plots vielen mijn langgekoesterde verlangens als puzzlestukjes in elkaar: ik word een Netwerkweefster: Een weefster die de vrouwen van Nederland en Duitsland verbindt – samen op ontdekkingstocht gaan – in stilte en in het samenzijn met andere vrouwen!
Met dit alles openden de landschappen zich voor mij op een schuchtere en liefdevolle manier en wezen mij de weg naar een nieuwe benadering van hun landschapsmythologische geschiedenis en…
Ik begreep het, ik voelde, ik ontspande. Ik voelde mij niet langer alleen door de voldane uitwisseling met geïnteresseerde mensen. Gedachten vonden hun weg, mijn ziel werd geraakt. Dankbaar, opgefrist en gesterkt kwam ik weer tevoorschijn en genoot ik van het dagelijks leven, het gezin en het werk.
Juliane
Ze komt oorspronkelijk uit Berlijn en woont met haar familie in Haarlem.