We struinen door weilanden, over heuvels, beken, bronnen, rotsen en grotten. We observeren en onderzoeken het landschap, we laten het op ons inwerken. Maar ook landschappen vertellen van hun geheimen: onze voorouders vertelden elkaar door de eeuwen heen verhalen over hun plaatsen- mystieke, heilige of soms griezelige verhalen vertellen. Ook de posities van de zon of de maan, evenals de rituelen in de jaarlijkse cyclus, zijn verbonden met bepaalde plaatsen.

De landschapsmythologie beschrijft het culturele geheugen van een landschap: het geeft ons inzicht in de betekenis van de natuur voor vroegere  culturen. Vandaag de dag kunnen wij  door de mythes van onze voorouders op zoek gaan naar  symbolisch-spirituele verbindingen uit een tijd waarin de aarde en de mensheid nog heel sterk met elkaar verbonden waren.